دکتر سمیه رستمی اظهار کرد: کیف یا کوله پشتی همراه همیشگی کودکان در طول سال تحصیلی است و در صورت غیراستاندارد بودن می تواند مشکلات جبران ناپذیری را به ستون فقرات دانش آموزان وارد کند.کوله پشتی بهترین نوع کیف برای دانش آموزان است چون وزن را به دو قسمت تقسیم می کند و کوله هایی که یک دور کمری دارند مناسب ترند چون موجب می شود کمر دانش آموز فشار کمتری را تحمل کند. از اختلالات شایع ستون مهره ها در دانش آموزان می توان به قوز اشاره کرد که باعث خمیدگی غیرطبیعی و بیش از اندازه ستون مهره پشت به طرف عقب شده که در صورت شدید بودن این حالت ریه تحت فشار قرار می گیرد و اختلال در تنفس را به وجود می آورد.
این فیزیوتراپ حمل کوله پشتی های یک طرفه را عاملی عنوان کرد که باعث می شود کودک برای جبران وزن اضافی آن به طرف مقابل خم شود و این امر منجر به کشش عضلات در ناحیه شانه و گردن می شود. کوله پشتی هایی که دارای بند باریک هستند کاهش جریان خون را به دنبال خواهند داشت که در نهایت باعث ایجاد ضعف و گزگز در اندام های فوقانی می شوند. کوله پشتی باید اندازه متناسب با سن و قد دانش آموز داشته و بندهای آن قابل تنظیم بوده و دارای پدهایی در ناحیه شانه، پشت و کمربندهای اضافی (کمربند سینه ای و لگنی باشد تا هم حمایت اضافی ایجاد کند و هم وزن شایع را از شانه و کمر به لگن انتقال دهد. کیف باید از سبک ترین جنس انتخاب شود و بالای کوله پشتی نباید بالاتر از شانه ها قرار گیرد و نوار کوله پشتی که روی شانه ها قرار می گیرد باید پهنایی به قطر ۵ سانتیمتر داشته باشد. برای اجتناب از صدمه به ستون فقرات باید هر دو بند کوله پشتی را بر دوش انداخت و حداکثر زمان برای حمل کوله پشتی ۳۰ دقیقه است. در صورت حمل کوله پشتی به مدت فراوان باید از جنس سبک استفاده شود. کوله پشتی باید درست در وسط کمر و نیز پایین تر از دور کمر قرار گیرد و بندهای کوله پشتی باید حالتی آزاد داشته باشند. کفشی مناسب است که راحت بوده و عملکرد مناسب پا را تامین کند. دانش آموزان باید از پوشیدن کفش های نوک تیز و پاشنه دار اجتناب کنند. کفش باید از وسط خم شود، کف کفش باید قوسهای طولی و عرضی وسط پا را پوشش داده و انعطاف داشته باشد. دانش آموزان نباید کفش های بسیار تنگ بپوشند. رستمی یادآور شد: کفش هایی که برای مدارس انتخاب می شود باید راحت بوده و حداکثر ۲ تا ۳ سانتی متر پاشنه داشته باشند. بهتر است جنس پاشنه کفش از اسفنج فشرده و تا حدی قابل انعطاف باشد و از کفش هایی استفاده کنند که پشت بسته و پنجه هایی پهن داشته باشند و در نهایت در هنگام خرید، کفشی را خریداری کنند که انگشتان پا فضای خالی را برای تکان دادن داشته باشند.